Thursday, February 10, 2011

Day review

Wait, nakalimutan ko ung nangyari ngayong araw na 'to.
Pabaliktad nalang na order ng events,,whahaha

Kanina nanlibre ng fishballs, itlog(s), saka mga day-old ung asawa ng pinsan ko. Todo kain naman ako siyempre. Nagutom kaya ako dahil sa CAT kanina. Lakas ng trip ni sir. Pinatakbo kami sa dulo ng ilang beses taz kailangan pumila within 10 seconds. Taz nagsquat na naman kami. Ang tagal kaya tapos pinababaan pa niya. As usual, binabantayan parin ako. Nagkakamali pa naman ako pag binabantayan. Taz sakto pag nag-oobserve siya dun pa ko nagkTakamali. Bwiset. Pero kanina, himala, tama ung mga pinaggagagawa ko.

Taz before nun, tinikman namin ung kangkong noodles nila Tunini. Masarap ung air-dried taz marami pang sahog. Pero ung sun-dried, may something na iba sa lasa niya.

May tao sa labas, sinu kaya yan. Habang nagbablog ako ngayon. Anyways, kanina naman, sa English nagquiz kami. Ayy, nga pala. Mahilig kasing magpapersonality test ung intern namin sa English.Taz meron dun ilalagay mo kung sino ung naaalala mo sa bawat kulay. Nilagay ko sa orange si ***** taz sa red si Tunini. Eh ang ibig sabihin pala ng orange, true friend tapos ung red TRUE LOVE!Whahehe. Nagkapalit pa sila. Niloloko tuloy ako ni Tunini. Si Jebz naman, ako yung nailagay niya sa red niya. Taz ang nailagay ni Jebz sa isa dun, 'wild'. Eh sakto, ibig sabihin daw pala nun, description sa ***. Tawa ko ng tawa nun.
Sige, un lang. La pa ko maisip. Di pa 'ko nagdidinner,,lol.
Eto pa pala.

Excited na me bumili ng contacts kaso wala pa kong time. Sayang, inaaya ako ng pinsan ko sa Pampanga sa sabado kaso may gagawin ako. Panira ung thesis na yan. Pwede naman akong hindi umattend kaso nanganganib ang ratings ko. Baka sabihin na namn wala na naman ako. Samantalang wala rin naman ung leader and ung 'friend' niya. Haaaaaaaaaayyyyyyyyyyy!!!!!!!!! Di ko na alam gagawin ko sa buhay ko. May 'senioritis' pa ko. Ayaw ko ng pumasok saka parang ayoko ng magreview o makinig sa teacher. Sanay na rin akong magcutting. Ang bababa rin ng grades ko saka di na 'ko nakaka-ipon. Puro pagkain kasi binibili ko, malapit pa naman ung prom. Ngayong fourth year pa 'ko nagkaganito (kaya nga senioritis,, ^_^). Pero sabi nga ng isang alumni(?) ng NEUST: "It's not about the recognition that you received while you're in highschool. What matters is what you achieved in your life." Tama!! Basta parang ganyan ung sinabi niya. Super nakaka-inspire. After 15 years, malay niyo, balik kami ni Tunini sa school. kami naman ang nag-i-speech. Kaso nga lang baka hindi naman ako kilala ni sir. Gaya nung sinabi niya kanina. Di daw niya kilala ung ibang estudyante niya. Pa'no kaya't ung mga sikat at matalino lang ung kilala niya. Siyempre un ung palaging sumasagot. I'm not bitter, I'm just stating the truth. Kachat ko si tunini ngayon,,whahaha. Multi-tasking sa net,, ^_^

Sige kain muna me,, Ciao!!

-A

No comments:

Post a Comment