Unfinished..

So much hypocrisy...
I'm afraid of rejection yet I'm the one who often rejects. I'm afraid to get hurt that's why I hurt others. I hate people who always look for a scapegoat yet I always pass the blame to others. What's happening? It feels like I'm turning into a monster. Each day, I feel like I'm transforming into a new person. A cold-hearted one. I admit that even before, I'm good in countering people's criticisms. But now, it's different. I don't know. Maybe it's paranoia. Or maybe something deeper...


It's just that I tend to push people away. Not just pushing them away but hurting them in the process as well.

Ok na ok ka na sana eh. Kaso kailangan ko ung taong may backbone (anu raw?:p).

Waaahhhh!!

Gusto kong magvoice lesson!!!
Di kami natuloy sa Pangasinan panu kaya't nagrereview pa si Lykz para sa mga entrance exam. Di tuloy ako makahingi ng pera pang voice lesson ko baka sabihin di naman daw naggaganun ung ibang pinsan ko.. Tapos di ko alam kung meron pang nag-aaccept ng ganito ka late.. Aaarghhhh... :'(

College Woes

Di ko alam kng kapareho ung Pampanga ng Diliman na mamimili ka ng subjects mo or nakaready na. Pili nalang ng schedule. Di ko rin alam kung anung subjects lang ang available. Puro BM(insert number here) ganun lang nakikita ko sa ibang blog. Taz naalala ko pa 17 units nga pala ang nakalagay sa letter. Ibig sabihin fixed nga ung mga subject. Taz sabi pa nung iba, kung gusto mo daw lumipat ng Diliman, mas madali kapag Psych ang course mo. Bihira daw pag BM.. :/
Taz ala pa kong titirhan dun. Hayyy Ewan....

SHOCCKKZZZZ!!

Ngayon ko palang narerealize na nakaGRADUATE na pala ko ng HIGHSCHOOL!!!
Shockz, ang saket. Masaya ko na nakatapos na kami pero pag naaalala mo ung mga memories, nakakalungkot. Taz marerealize mo na hindi mo na sila lahat makakasama. Kahit hindi ko sila lahat kaclose, lahat sila importante sakin. Kasi one way or another, napasaya nila ko. Kahit corny na joke man yan o kahit anong nonsense na pag-uusap, napangiti pa rin nila ko.
Kahapon, graduation namin. Pero parang ordinaryong araw lang. Di ko nafeel na pwedeng last na araw namin na Einstein un. Basta, iba talaga ung feeling.
:'D..

...

When some girls cry, it’s NOT over just one thing, it’s built up ANGER and TEARS that they’ve been holding in for so long. They try to put a smile on their face everyday so that no one will see the hurt they’re really feeling. Sometimes, the girls that seem the happiest are the one’s breaking down INSIDE.

Kainis

Kung ayaw mo sakin, di wag! Pero sana lang wag ka ng plastik. Sabihin mo ng harapan. Bakit, akala mo ba gusto rin kita? Hah! Wish mo lang. Sa ugali mong yan. Pati kaibigan mo, sinasabi na kakaiba ugali mo eh. Tapos kung kailan may kailangan saka ka lang lalapit. Aargh! Nakakainis lang eh.

Despicable Me

Ang sama ng pakiramdam ko kahapon.. Alam mo ung feeling na sisipunin ka pero ayaw tumuloy? Ung bahing ka ng bahing na parang ewan?hehe


Anyway, nanunuod ako ngayon ng Despicable Me. Di ko siya pinause,,lol. Habang nagbablog ako naun, tuluy-tuloy lang siya,hehe.


Share ko lang. Nakakarelate ako kay Gru. Nung bata pa siya, ang galing niyang gumawa nung mga prototype na inventions pero hindi siya pinapansin nung mommy niya. So parang ganun din ako. Lahat nung achievements ko parang wala lang sa kanila. Taz ngayon mag-eexpect sila na mas gagalingan ko?!? Ha! WTH! Hindi lang naman ako may kasalanan kung bakit ako nagpapabaya ngayon. Para kong nagrerebelde,,hehe.
Kung tutuusin nga, mas matino pa ko kaysa sa ibang pinsan ko, lalo na kay ****. Pero siyempre dahil 'SIYA' ung maingay/palabiro, mas pinapaboran siya. Hayy!! Buhay nga naman parang LIFE!!lawl.,,
==geh bye na,,tinatamad na naman ako,,hihi.


-A

UPCAT result!!

Yey! pumasa ko sa UP!! Kaso dun sa second choice ko lang na campus which is UP Pampanga.
First reaction ko nung sinabing nakapasa: "weh??". Tapos nung tinanong ko kung anung campus, Pampanga nga daw. Ayon natuwa naman si mother pero I'm  having second doubts about applying to UP. Thankful ako pero medyo disappointed rin kasi pag nagsesearch ako about sa UP Pampanga, parang wala sila masyadong achievements or topnatchers. Tapos maliit lang daw ang campus. . . Hay...ang sabi ko pa naman kaya gusto ko sa UP para matuto kong maging independent. Oo, magiging independent nga ako pero gusto ko sa isang malaking community. Saka pano na ung walang-paki-alamanan system sa UPD, meron din ba sa Pampanga un, considering na maliit lang ang campus nila.

 Sana pwede pa kong maghabol sa Diliman, kahit hindi na quota course...